I was a good kid - centrum beeldende kunst arnhem - 2005
Ten Toon Stellen - Bij de installatie 'I was a good kid', 2005.
Een beeldende kunstenaar stelt zijn werk ten toon. Dat lijkt vanzelfsprekend. En toch is het niet zo evident. Beeldende kunst is per definitie een ''visuele kunst' maar toch dient zij extra visueel te worden gemaakt door middel van een 'tentoonstelling'. Is dit ten toon stellen, dit gebaar van zichtbaar maken, hetzelfde als het opvoeren of uitvoeren van een geschreven of gecomponeerde tekst? Of van het publiceren 'het leesbaar maken' van een literaire tekst? Neen, want een toneelstuk, een muziekstuk of een literair werk hebben, om echt te kunnen bestaan, die extra omzetting als opvoering, uitvoering of publicatie nodig. Zonder opvoering, uitvoering of publicatie bestaan ze enkel virtueel. Een beeldend werk staat in het atelier van de kunstenaar en 'bestaat echt'.
Het ten toon stellen van kunst is een vreemd iets. Een cultureel wangedrocht, zou je bijna denken. Voor de maker de enige mogelijke manier om zijn werk te laten zien op zo'n manier dat het wordt erkend als kunstwerk. En voor de bezoeker van een tentoonstelling - let wel: de bezoeker en niet de kijker of de toeschouwer! - de helft van de tijd ; een pijniging.
Mijn bezoekerslichaam weet nooit goed wat het moet doen: wandelen, zitten, staan? Geen van alle mogelijkheden is bevredigend, en alle mogelijkheden leiden tot fysieke vermoeidheid. Het kijken wordt je zelden vergemakkelijkt.
Bart Drost beseft op zijn minst een ding: dat je de ruimte waarin je tentoonstelt als kunstenaar moet benutten. Misschien moet hij maar eens museumdirecteur worden! Dan kan hij zijn omvangrijk en boeiend oeuvre eens uitvoerig ten toon stellen!
Eric de Kuyper, schrijver, cineast, publicist, Mehr, 2005.