Tabé Venray! (wat krom is recht trekken en vice versa)
In 2008 en 2009 schreef Bart Drost - beeldend kunstenaar en als creatief therapeut verbonden aan de Kliniek voor Neuropsychiatrie van het Vincent van Gogh Instituut te Venray - columns voor de 'Mentaal', het instituutsblad van het VvGI.
Omdat hij graag boekjes maakt en ter gelegenheid van zijn afscheid in augustus 2014 heeft Drost deze columns gebundeld en aangevuld met enkele nieuwe teksten.
*****
September 2008
Ik krab wat op mijn hoofd en loop het lokaal uit.
Ik krab wat op mijn hoofd...
Een schijnbaar niemendalletje. Maar wat betekent het? Dat ik op moet letten!
'Het
moment' is van belang in mijn werk. Ik probeer telkens opnieuw te
ontdekken welke interventie het meest geschikt is voor de patiënt. Het
komt nauw, hoe dichtbij je bij iemand kunt komen, mag komen, hoelang je
bij iemand kunt zijn, mag zijn. Wat het best werkt, het meest bijdraagt
tot bewust beeldend werken is afhankelijk van de persoon, van het
tijdsmoment, van het werkstuk waarmee de patiënt bezig is. De juiste
snaar raken, het goede moment vinden om de vinger op de gevoelige plek
te leggen.
...en loop het lokaal uit.
Het 'zich bewegen'
is essentieel in mijn therapie: het is van belang dat de patiënt in
beweging komt én dat ikzelf als therapeut in beweging ben. Letterlijk
soms: lopen van de een naar de ander; aandacht hier, aandacht daar.
Wanneer ik de ene patiënt aanspreek, kan ik tussendoor naar de ander
overhoppen, en weer terug. Even weg. Samen met de patiënt zoek ik naar
de beweging die bij hem past: langzaam of snel, naar boven of naar
beneden, krachtig of zwak; naar de vorm die bij hem past: groot of
klein, vol of leeg, zwaar of licht; naar de kleur, het materiaal waarin
hij deze beweging het best kan meemaken en beleven.
Krabben op mijn hoofd als teken van alertheid; even het lokaal uit om met frisse blik terug te keren.
*****
Voor een digitale versie van alle columns klik hier*****
Tabé Venray
uitgegeven 2014
digiprint, 50 pagina's met zwart/wit afbeeldingen
Euro 12,50 (uitverkocht)